Meest gestelde vragen
Dit zijn de vragen die het meeste aan mij worden gesteld:
Waarom ben je schrijfster geworden?
Toen ik zes was, woonde ik in een klein dorp waar geen bibliotheek was. Ik hield heel erg veel van lezen. Omdat ik geen boeken kon lenen, kwam ik op het idee om ze zelf te schrijven. Eerst schreef ik piepkleine verhaaltjes. Maar ze werden steeds langer. Toen ik twaalf was, schreef ik een boek van 187 pagina’s. Ik ben nooit meer opgehouden met schrijven!
Hoe heette dat boek en is het ook uitgegeven?
Het heette: ‘Mieke in de zesde klas’. De uitgever vond het niet goed genoeg dus is het nooit gedrukt.
Wanneer verscheen je eerste boek en was je toen blij?
Het verscheen in 1979 toen ik 23 was. Het heette ‘Kijk naar je eigen’. Ik kon bijna niet geloven dat het toen echt was gelukt. En natuurlijk was ik heel erg blij!
Waarom vind je schrijven leuk?
Als ik schrijf ben ik een beetje de baas over wat er gebeurt. Ik kan schrijven over dingen die ik zelf belangrijk vind. Veel kinderen gaan nadenken over de onderwerpen waarover ik schrijf. En als ik iets grappigs bedenk, zijn er veel kinderen die ik laat lachen.
Wat vind je belangrijk in een kinderboek?
Ik vind het belangrijk dat de dingen waarover ik schrijf, kloppen. Dus als ik weinig van een onderwerp afweet, ga ik vóór het schrijven op onderzoek uit. Verder vind ik het belangrijk dat een boek iets met je gevoel doet, dat je er helemaal ín kunt kruipen en dat je het graag nóg eens wilt lezen.
Je boeken worden vaak gekozen door kinderjury’s. Wat vind je daarvan?
Iedereen mag mijn kinderboeken lezen, grote mensen ook. Maar eigenlijk heb ik ze natuurlijk voor kinderen geschreven. De mening van kinderen vind ik erg belangrijk. Ik ben heel erg blij met alle kinderjuryprijzen!
Wat zijn je hobby’s?
Ik houd erg van lezen, schilderen, koken en taarten bakken, reizen, fietsen, hardlopen en tuinieren.
Sinds ik het boek ‘Geen geweld’ (over zinloos geweld) heb geschreven, spaar ik alles waar een lieveheersbeestje opstaat.
